Het bleef lang koud en regenachtig dit voorjaar en daardoor waren er maar weinig mensen te verleiden om mee te gaan om een duikje te maken. Ook wij tweeën waren eerlijk gezegd wat minder enthousiast. Maar een paar weken geleden sloeg het weer toch om en was de zomertijd een extra stimulans.
Een van de topduiken werd op een zondagochtend een duikje met Jasper in de Toolenburgerplas. Die staat bekend om z’n meerval(len) maar Henk ik hebben er met regelmaat naar gezocht en nooit een gevonden.
Het was mooi weer en er waren meer duikers langs de waterkant. Een van hen hoorde dat we de meerval nu wel eens wilden vinden. We kregen wat aanwijzingen waar we hem met een beetje geluk zouden kunnen vinden. Op pad dus, koers uitgezet en onder. Op de juiste diepte gekomen, van richting veranderen en die koers aanhouden tot een oud bestelbusje op duikt. We zitten aanvankelijk iets te diep, maar net op tijd besluiten we wat ondieper te gaan. Precies op tijd, want we zwemmen recht tegen het busje aan. Daar hangt een tec-diver met dubbele side-mounts die ons aangeeft waar we in het busje moeten kijken. Om eerlijk te zijn: zonder die aanwijzingen had ik ‘m nooit gezien. Ergens onder een passagiersstoel kon je nog net z’n kop zien. Een grote zwarte, platte bek met baardharen keek me aan met z’n kleine zwarte oogjes. Hoe groot hij was? Geen idee, maar de bek was misschien zo’n 30 cm. Breed.
De missie was in ieder geval geslaagd! Nu nog even wat rustig een rondje duiken door het ondiepere deel van het duikgebied. De watertemperatuur verschilde nog behoorlijk tussen de 12 en 17 graden en we voelden geen enkele aanleiding om kou te gaan lijden. Er volgenden nog wat Amerikaanse Rivierkreeftjes en wat grondeltjes en toen vonden we het ook weer genoeg. In het zonnetje omkleden en op het terras aan het water koffie met wat lekkers. Kijk zo willen we dat!